Australia, officially the Commonwealth of Australia, is a country in the southern hemisphere comprising the mainland of the world's smallest continent, the major island of Tasmania and numerous other islands in the Indian and Pacific Oceans.N4 Neighbouring countries include Indonesia, East Timor and Papua New Guinea to the north, the Solomon Islands, Vanuatu and New Caledonia to the northeast, and New Zealand to the southeast. Australia is the only single country to occupy an entire continent.
Prior to European settlement in the late 1700s and early 1800s, the Australian mainland was inhabited by around 250 individual nations[7] of indigenous Australians who lived sustainably on the land for around 40,000 years.[8] After sporadic visits by fishermen from the north and then European discovery by Dutch explorers in 1606,[9] the eastern half of Australia was later claimed by the British in 1770 and initially settled through penal transportation to the colony of New South Wales, commencing on 26 January 1788. As the population grew and new areas were explored, another five largely self-governing Crown Colonies were established during the 19th century.
On 1 January 1901, the six colonies became a federation, and the Commonwealth of Australia was formed. Since federation, Australia has maintained a stable liberal democratic political system and remains a Commonwealth realm. The capital city is Canberra, located in the Australian Capital Territory (ACT). The population is just over 21.3 million, with approximately 60% of the population concentrated in and around the mainland state capitals of Sydney, Melbourne, Brisbane, Perth and Adelaide.
Prior to European settlement in the late 1700s and early 1800s, the Australian mainland was inhabited by around 250 individual nations[7] of indigenous Australians who lived sustainably on the land for around 40,000 years.[8] After sporadic visits by fishermen from the north and then European discovery by Dutch explorers in 1606,[9] the eastern half of Australia was later claimed by the British in 1770 and initially settled through penal transportation to the colony of New South Wales, commencing on 26 January 1788. As the population grew and new areas were explored, another five largely self-governing Crown Colonies were established during the 19th century.
On 1 January 1901, the six colonies became a federation, and the Commonwealth of Australia was formed. Since federation, Australia has maintained a stable liberal democratic political system and remains a Commonwealth realm. The capital city is Canberra, located in the Australian Capital Territory (ACT). The population is just over 21.3 million, with approximately 60% of the population concentrated in and around the mainland state capitals of Sydney, Melbourne, Brisbane, Perth and Adelaide.
History
The first human habitation of Australia is estimated to have occurred between 42,000 and 48,000 years ago.[14] These first Australians were possibly the ancestors of the current Indigenous Australians; they may have arrived via land bridges and short sea-crossings from present-day South-East Asia. Most of these people were hunter-gatherers, with a complex oral culture and spiritual values based on reverence for the land and a belief in the Dreamtime. The Torres Strait Islanders, ethnically Melanesian, inhabited the Torres Strait Islands and parts of far-north Queensland; their cultural practices were and remain distinct from those of the Aborigines.
Lieutenant James Cook charted the east coast of Australia on HM Bark Endeavour, claiming the land for Great Britain in 1770. This replica was built in Fremantle in 1988; photographed in Cooktown Harbour where Cook spent seven weeks.
The first recorded European sighting of the Australian mainland was made by the Dutch navigator Willem Janszoon, who sighted the coast of Cape York Peninsula in 1606. During the 17th century, the Dutch charted the whole of the western and northern coastlines of what they called New Holland, but they made no attempt at settlement. In 1770, James Cook sailed along and mapped the east coast of Australia, which he named New South Wales and claimed for Great Britain. The expedition's discoveries provided impetus for the establishment of a penal colony there.
The British Crown Colony of New South Wales started with the establishment of a settlement at Port Jackson by Captain Arthur Phillip on 26 January 1788. This date was later to become Australia's national day, Australia Day. Van Diemen's Land, now known as Tasmania, was settled in 1803 and became a separate colony in 1825. The United Kingdom formally claimed the western part of Australia in 1829. Separate colonies were created from parts of New South Wales: South Australia in 1836, Victoria in 1851, and Queensland in 1859. The Northern Territory was founded in 1911 when it was excised from South Australia. South Australia was founded as a "free province"—that is, it was never a penal colony. Victoria and Western Australia were also founded "free" but later accepted transported convicts.[15] The transportation of convicts to the colony of New South Wales ceased in 1848 after a campaign by the settlers.[16]
The Indigenous Australian population, estimated at 350,000 at the time of European settlement,[17] declined steeply for 150 years following settlement, mainly because of infectious disease[18] combined with forced re-settlement and cultural disintegration[citation needed]. The removal of children from their families, which some historians such as Henry Reynolds and Indigenous Australians[which?] have argued[which?] could be considered[which?] to constitute genocide by some definitions,[19] may have contributed to the decline in the indigenous population[citation needed]. Such interpretations of Aboriginal history are disputed by some commentators as being exaggerated or fabricated for political or ideological reasons.[20] This debate is known within Australia as the History Wars. Following the 1967 referendum, the Federal government gained the power to implement policies and make laws with respect to Aborigines. Traditional ownership of land—native title—was not recognised until 1992, when the High Court case Mabo v Queensland (No 2) overturned the notion of Australia as terra nullius (lit. "land of none" or "empty land") at the time of European occupation.
Port Arthur, Tasmania was Australia's largest gaol for transported convicts.
The Last Post is played at an ANZAC Day ceremony in Port Melbourne, Victoria, 25 April 2005. Such ceremonies are held in virtually every suburb and town in Australia.
A gold rush began in Australia in the early 1850s, and the Eureka Stockade rebellion against mining licence fees in 1854 was an early expression of civil disobedience. Between 1855 and 1890, the six colonies individually gained responsible government, managing most of their own affairs while remaining part of the British Empire. The Colonial Office in London retained control of some matters, notably foreign affairs, defence, and international shipping. On 1 January 1901, federation of the colonies was achieved after a decade of planning, consultation, and voting. The Commonwealth of Australia was born as a Dominion of the British Empire. The Federal Capital Territory (later renamed the Australian Capital Territory) was formed from a part of New South Wales in 1911 to provide a location for the proposed new federal capital of Canberra (Melbourne was the temporary seat of government from 1901 to 1927 while Canberra was being constructed). The Northern Territory was transferred from the control of the South Australian government to the Commonwealth in 1911. Australia willingly participated in World War I.[21] Many Australians regard the defeat of the Australian and New Zealand Army Corps (ANZACs) at Gallipoli as the birth of the nation—its first major military action. The Kokoda Track Campaign is regarded by many as an analogous nation-defining event during World War II.
The Statute of Westminster 1931 formally ended most of the constitutional links between Australia and the United Kingdom. Australia adopted it in 1942, but backdated it to the beginning of World War II to confirm the validity of legislation passed by the Australian Parliament during the war. The shock of the United Kingdom's defeat in Asia in 1942 and the threat of Japanese invasion caused Australia to turn to the United States as a new ally and protector. Since 1951, Australia has been a formal military ally of the US under the auspices of the ANZUS treaty. After World War II, Australia encouraged immigration from Europe; since the 1970s and the abolition of the White Australia policy, immigration from Asia and other non-European parts of the world was also encouraged. As a result, Australia's demography, culture and self-image have been transformed. The final constitutional ties between Australia and the UK were severed in 1986 with the passing of the Australia Act 1986, ending any British role in the government of the Australian States, and ending judicial appeals to the UK Privy Council.[22] At the 1999 referendum, 54% of Australian voters rejected a proposal to become a republic with a president appointed by two-thirds vote of both houses of the Australian Parliament. Since the election of the Whitlam Government in 1972, there has been an increasing focus on the expansion of ties with other Pacific Rim nations while maintaining close ties with Australia's traditional allies and trading partners.
Lieutenant James Cook charted the east coast of Australia on HM Bark Endeavour, claiming the land for Great Britain in 1770. This replica was built in Fremantle in 1988; photographed in Cooktown Harbour where Cook spent seven weeks.
The first recorded European sighting of the Australian mainland was made by the Dutch navigator Willem Janszoon, who sighted the coast of Cape York Peninsula in 1606. During the 17th century, the Dutch charted the whole of the western and northern coastlines of what they called New Holland, but they made no attempt at settlement. In 1770, James Cook sailed along and mapped the east coast of Australia, which he named New South Wales and claimed for Great Britain. The expedition's discoveries provided impetus for the establishment of a penal colony there.
The British Crown Colony of New South Wales started with the establishment of a settlement at Port Jackson by Captain Arthur Phillip on 26 January 1788. This date was later to become Australia's national day, Australia Day. Van Diemen's Land, now known as Tasmania, was settled in 1803 and became a separate colony in 1825. The United Kingdom formally claimed the western part of Australia in 1829. Separate colonies were created from parts of New South Wales: South Australia in 1836, Victoria in 1851, and Queensland in 1859. The Northern Territory was founded in 1911 when it was excised from South Australia. South Australia was founded as a "free province"—that is, it was never a penal colony. Victoria and Western Australia were also founded "free" but later accepted transported convicts.[15] The transportation of convicts to the colony of New South Wales ceased in 1848 after a campaign by the settlers.[16]
The Indigenous Australian population, estimated at 350,000 at the time of European settlement,[17] declined steeply for 150 years following settlement, mainly because of infectious disease[18] combined with forced re-settlement and cultural disintegration[citation needed]. The removal of children from their families, which some historians such as Henry Reynolds and Indigenous Australians[which?] have argued[which?] could be considered[which?] to constitute genocide by some definitions,[19] may have contributed to the decline in the indigenous population[citation needed]. Such interpretations of Aboriginal history are disputed by some commentators as being exaggerated or fabricated for political or ideological reasons.[20] This debate is known within Australia as the History Wars. Following the 1967 referendum, the Federal government gained the power to implement policies and make laws with respect to Aborigines. Traditional ownership of land—native title—was not recognised until 1992, when the High Court case Mabo v Queensland (No 2) overturned the notion of Australia as terra nullius (lit. "land of none" or "empty land") at the time of European occupation.
Port Arthur, Tasmania was Australia's largest gaol for transported convicts.
The Last Post is played at an ANZAC Day ceremony in Port Melbourne, Victoria, 25 April 2005. Such ceremonies are held in virtually every suburb and town in Australia.
A gold rush began in Australia in the early 1850s, and the Eureka Stockade rebellion against mining licence fees in 1854 was an early expression of civil disobedience. Between 1855 and 1890, the six colonies individually gained responsible government, managing most of their own affairs while remaining part of the British Empire. The Colonial Office in London retained control of some matters, notably foreign affairs, defence, and international shipping. On 1 January 1901, federation of the colonies was achieved after a decade of planning, consultation, and voting. The Commonwealth of Australia was born as a Dominion of the British Empire. The Federal Capital Territory (later renamed the Australian Capital Territory) was formed from a part of New South Wales in 1911 to provide a location for the proposed new federal capital of Canberra (Melbourne was the temporary seat of government from 1901 to 1927 while Canberra was being constructed). The Northern Territory was transferred from the control of the South Australian government to the Commonwealth in 1911. Australia willingly participated in World War I.[21] Many Australians regard the defeat of the Australian and New Zealand Army Corps (ANZACs) at Gallipoli as the birth of the nation—its first major military action. The Kokoda Track Campaign is regarded by many as an analogous nation-defining event during World War II.
The Statute of Westminster 1931 formally ended most of the constitutional links between Australia and the United Kingdom. Australia adopted it in 1942, but backdated it to the beginning of World War II to confirm the validity of legislation passed by the Australian Parliament during the war. The shock of the United Kingdom's defeat in Asia in 1942 and the threat of Japanese invasion caused Australia to turn to the United States as a new ally and protector. Since 1951, Australia has been a formal military ally of the US under the auspices of the ANZUS treaty. After World War II, Australia encouraged immigration from Europe; since the 1970s and the abolition of the White Australia policy, immigration from Asia and other non-European parts of the world was also encouraged. As a result, Australia's demography, culture and self-image have been transformed. The final constitutional ties between Australia and the UK were severed in 1986 with the passing of the Australia Act 1986, ending any British role in the government of the Australian States, and ending judicial appeals to the UK Privy Council.[22] At the 1999 referendum, 54% of Australian voters rejected a proposal to become a republic with a president appointed by two-thirds vote of both houses of the Australian Parliament. Since the election of the Whitlam Government in 1972, there has been an increasing focus on the expansion of ties with other Pacific Rim nations while maintaining close ties with Australia's traditional allies and trading partners.
ประเทศออสเตรเลีย
เครือรัฐออสเตรเลีย (อังกฤษ: Commonwealth of Australia) เป็นประเทศซึ่งประกอบด้วยแผ่นดินหลักของทวีปออสเตรเลีย เกาะแทสเมเนีย และเกาะอื่นๆในมหาสมุทรอินเดีย แปซิฟิก และมหาสมุทรใต้ ประเทศเพื่อนบ้านของออสเตรเลียประกอบด้วย อินโดนีเซีย ปาปัวนิวกินี และติมอร์ตะวันออกทางเหนือ หมู่เกาะโซโลมอน วานูอาตู และนิวแคลิโดเนียทางตะวันออกเฉียงเหนือ และนิวซีแลนด์ทางตะวันออกเฉียงใต้
ชื่อออสเตรเลีย มาจากคำในภาษาละติน ว่า australis ซึ่งหมายถึงทิศใต้ โดยมีตำนานถึง "ดินแดนทางใต้ที่ไม่รู้จัก" (terra australis incognita) ชาวยุโรปเริ่มสำรวจค้นพบออสเตรเลียในพุทธศตวรรษที่ 22 และต่อมาจึงกลายเป็นดินแดนอาณานิคมของบริเตน โดยเริ่มต้นเป็นอาณานิคมนักโทษในนิวเซาท์เวลส์ และจึงมีการตั้งอาณานิคมขึ้นอีกห้าแห่ง อาณานิคมทั้งหกรวมตัวเป็นสหพันธรัฐในปีพ.ศ. 2444 ออสเตรเลียมีชนพื้นเมืองซึ่งอาศัยตั้งแต่ก่อนชาวยุโรปเข้ามา เรียกว่าชาวอะบอริจิน
ชื่อออสเตรเลีย มาจากคำในภาษาละติน ว่า australis ซึ่งหมายถึงทิศใต้ โดยมีตำนานถึง "ดินแดนทางใต้ที่ไม่รู้จัก" (terra australis incognita) ชาวยุโรปเริ่มสำรวจค้นพบออสเตรเลียในพุทธศตวรรษที่ 22 และต่อมาจึงกลายเป็นดินแดนอาณานิคมของบริเตน โดยเริ่มต้นเป็นอาณานิคมนักโทษในนิวเซาท์เวลส์ และจึงมีการตั้งอาณานิคมขึ้นอีกห้าแห่ง อาณานิคมทั้งหกรวมตัวเป็นสหพันธรัฐในปีพ.ศ. 2444 ออสเตรเลียมีชนพื้นเมืองซึ่งอาศัยตั้งแต่ก่อนชาวยุโรปเข้ามา เรียกว่าชาวอะบอริจิน
ประวัติศาสตร์
ชนพื้นเมืองในออสเตรเลียก่อนการตั้งถิ่นฐานของชาวยุโรป คือชาวอะบอริจิน และชาวเกาะทอร์เรสสเทรต ซึ่งชนเหล่านี้มีภาษาแตกต่างกันนับร้อยภาษา[2] ประมาณการว่า มีชาวอะบอริจินมากกว่า 780,000 คนอยู่ในออสเตรเลียในปีพ.ศ. 2331[3]
การค้นพบออสเตรเลียของชาวยุโรปครั้งแรกที่มีการบันทึกไว้ เกิดขึ้นในปีพ.ศ. 2149 เป็นเรือของชาวดัตช์ โดยกัปตัน Willem Janszoon ทำแผนที่ชายฝั่งส่วนหนึ่งของออสเตรเลีย ระหว่างปีพ.ศ. 2149 และ 2313 มีเรือของชาวยุโรปประมาณ 54 ลำจากหลายชาติเดินทางมาที่ออสเตรเลีย ซึ่งรู้จักในขณะนั้นว่านิวฮอลแลนด์[4] ในปีพ.ศ. 2313 เจมส์ คุก เดินทางมาสำรวจออสเตรเลียและทำแผนที่ชายฝั่งตะวันออกของออสเตรเลีย และได้ประกาศให้เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร ให้ชื่อว่านิวเซาท์เวลส์ ต่อมาสหราชอาณาจักรใช้ออสเตรเลียเป็นอาณานิคมสำหรับนักโทษ (penal colony)[4] ฝูงเรือแรกเดินทางมาถึงออสเตรเลียที่อ่าวซิดนีย์ในปีพ.ศ. 2330 ในวันที่ 26 มกราคม (ค.ศ. 1788) ซึ่งต่อมาเป็นวันออสเตรเลีย ผู้ตั้งถิ่นฐานยุคแรกส่วนใหญ่เป็นนักโทษและครอบครัวของทหาร โดยมีผู้อพยพเสรีเริ่มเข้ามาในปีพ.ศ. 2336 มีการตั้งถิ่นฐานบนเกาะแทสเมเนีย หรือชื่อในขณะนั้นคือฟานไดเมนส์แลนด์ ในปีพ.ศ. 2346 และตั้งเป็นอาณานิคมแยกอีกแห่งหนึ่งในปีพ.ศ. 2368 สหราชอาณาจักรประกาศสิทธิในฝั่งตะวันตกในปีพ.ศ. 2372 และเริ่มมีการตั้งอาณานิคมแยกขึ้นมาอีกหลายแห่ง ได้แก่เซาท์ออสเตรเลีย วิกตอเรีย และควีนส์แลนด์ โดยแยกออกมาจากนิวเซาท์เวลส์ เซาท์ออสเตรเลียไม่เคยเป็นอาณานิคมนักโทษ[4] ในขณะที่วิกตอเรียและเวสเทิร์นออสเตรเลียยอมรับการขนส่งนักโทษภายหลัง[5][6] เรือนักโทษลำสุดท้ายมาถึงนิวเซาท์เวลส์ในปีพ.ศ. 2391 หลังจากการรณรงค์ยกเลิกโดยกลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐาน[7] การขนส่งนักโทษยุติอย่างเป็นทางการในปีพ.ศ. 2396 ในนิวเซาท์เวลส์และแทสเมเนีย และปีพ.ศ. 2411 ในเวสเทิร์นออสเตรเลีย[5]
ปีพ.ศ. 2394 เอดเวิร์ด ฮาร์กรีฟส์ ค้นพบสายแร่ทอง ในที่ๆเขาตั้งชื่อว่าโอฟีร์ (Ophir) ในนิวเซาท์เวลส์ ทำให้เกิดยุคตื่นทอง นำคนจำนวนมากเดินทางมาออสเตรเลีย[8] ในปีพ.ศ. 2444 หกอาณานิคมในออสเตรเลียรวมตัวกันเป็นสหพันธรัฐ ในชื่อเครือรัฐออสเตรเลีย (Commonwealth of Australia) ประกอบด้วยรัฐนิวเซาท์เวลส์ รัฐวิกตอเรีย รัฐควีนส์แลนด์ รัฐเซาท์ออสเตรเลีย รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย และรัฐแทสเมเนีย รวมหกรัฐเข้าอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญหนึ่งเดียว เฟเดอรัลแคพิทัลเทร์ริทอรีก่อตั้งขึ้นในปีพ.ศ. 2454 เป็นเมืองหลวงของสหพันธรัฐ จากส่วนหนึ่งของรัฐนิวเซาท์เวลส์ บริเวณแยส-แคนเบอร์รา และเริ่มดำเนินงานรัฐสภาในแคนเบอร์ราในปีพ.ศ. 2470[9] ในปีพ.ศ. 2454 นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี แยกตัวออกมาจากเซาท์ออสเตรเลีย และเข้าเป็นดินแดนในกำกับของสหพันธ์ ออสเตรเลียสมัครใจเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง โดยมีอาสาสมัครเข้าร่วมถึง 60,000 คนจากประชากรชายน้อยกว่าสามล้านคน[2]
ออสเตรเลียประกาศใช้บทกฎหมายเวสต์มินสเตอร์ คริสต์ศักราช 1931 (พ.ศ. 2474) ในปีพ.ศ. 2485 โดยมีผลบังคับใช้ย้อนไปตั้งแต่ 3 กันยายน พ.ศ. 2482[10] ซึ่งเป็นการยุติบทบาทนิติบัญญัติของสหราชอาณาจักรในออสเตรเลียเกือบทั้งหมด ในสงครามโลกครั้งที่สอง ออสเตรเลียประกาศสงครามกับเยอรมนีพร้อมกับสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส หลังจากเยอรมนีบุกโปแลนด์[11] ออสเตรเลียส่งทหารเข้าร่วมสมรภูมิในยุโรป เมดิเตอร์เรเนียน และแอฟริกาเหนือ แผ่นดินออสเตรเลียโดนโจมตีโดยตรงครั้งแรกจากการเข้าตีโฉบฉวยทางอากาศของญี่ปุ่นที่ดาร์วิน[12] ออสเตรเลียยุตินโยบายออสเตรเลียขาว โดยดำเนินการขั้นสุดท้ายในปีพ.ศ. 2516[13] พระราชบัญญัติออสเตรเลีย คริสต์ศักราช 1986 (พ.ศ. 2529) ยกเลิกบทบาทของสหราชอาณาจักรในอำนาจนิติบัญญัติและตุลาการของออสเตรเลียโดยสิ้นเชิง ในปีพ.ศ. 2542 ออสเตรเลียจัดการลงประชามติ ว่าจะให้ประเทศเป็นสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีแต่งตั้งจากรัฐสภาหรือไม่ ซึ่งคะแนนเสียงเกือบ 55% ลงคะแนนปฏิเสธ[14]
การค้นพบออสเตรเลียของชาวยุโรปครั้งแรกที่มีการบันทึกไว้ เกิดขึ้นในปีพ.ศ. 2149 เป็นเรือของชาวดัตช์ โดยกัปตัน Willem Janszoon ทำแผนที่ชายฝั่งส่วนหนึ่งของออสเตรเลีย ระหว่างปีพ.ศ. 2149 และ 2313 มีเรือของชาวยุโรปประมาณ 54 ลำจากหลายชาติเดินทางมาที่ออสเตรเลีย ซึ่งรู้จักในขณะนั้นว่านิวฮอลแลนด์[4] ในปีพ.ศ. 2313 เจมส์ คุก เดินทางมาสำรวจออสเตรเลียและทำแผนที่ชายฝั่งตะวันออกของออสเตรเลีย และได้ประกาศให้เป็นส่วนหนึ่งของสหราชอาณาจักร ให้ชื่อว่านิวเซาท์เวลส์ ต่อมาสหราชอาณาจักรใช้ออสเตรเลียเป็นอาณานิคมสำหรับนักโทษ (penal colony)[4] ฝูงเรือแรกเดินทางมาถึงออสเตรเลียที่อ่าวซิดนีย์ในปีพ.ศ. 2330 ในวันที่ 26 มกราคม (ค.ศ. 1788) ซึ่งต่อมาเป็นวันออสเตรเลีย ผู้ตั้งถิ่นฐานยุคแรกส่วนใหญ่เป็นนักโทษและครอบครัวของทหาร โดยมีผู้อพยพเสรีเริ่มเข้ามาในปีพ.ศ. 2336 มีการตั้งถิ่นฐานบนเกาะแทสเมเนีย หรือชื่อในขณะนั้นคือฟานไดเมนส์แลนด์ ในปีพ.ศ. 2346 และตั้งเป็นอาณานิคมแยกอีกแห่งหนึ่งในปีพ.ศ. 2368 สหราชอาณาจักรประกาศสิทธิในฝั่งตะวันตกในปีพ.ศ. 2372 และเริ่มมีการตั้งอาณานิคมแยกขึ้นมาอีกหลายแห่ง ได้แก่เซาท์ออสเตรเลีย วิกตอเรีย และควีนส์แลนด์ โดยแยกออกมาจากนิวเซาท์เวลส์ เซาท์ออสเตรเลียไม่เคยเป็นอาณานิคมนักโทษ[4] ในขณะที่วิกตอเรียและเวสเทิร์นออสเตรเลียยอมรับการขนส่งนักโทษภายหลัง[5][6] เรือนักโทษลำสุดท้ายมาถึงนิวเซาท์เวลส์ในปีพ.ศ. 2391 หลังจากการรณรงค์ยกเลิกโดยกลุ่มผู้ตั้งถิ่นฐาน[7] การขนส่งนักโทษยุติอย่างเป็นทางการในปีพ.ศ. 2396 ในนิวเซาท์เวลส์และแทสเมเนีย และปีพ.ศ. 2411 ในเวสเทิร์นออสเตรเลีย[5]
ปีพ.ศ. 2394 เอดเวิร์ด ฮาร์กรีฟส์ ค้นพบสายแร่ทอง ในที่ๆเขาตั้งชื่อว่าโอฟีร์ (Ophir) ในนิวเซาท์เวลส์ ทำให้เกิดยุคตื่นทอง นำคนจำนวนมากเดินทางมาออสเตรเลีย[8] ในปีพ.ศ. 2444 หกอาณานิคมในออสเตรเลียรวมตัวกันเป็นสหพันธรัฐ ในชื่อเครือรัฐออสเตรเลีย (Commonwealth of Australia) ประกอบด้วยรัฐนิวเซาท์เวลส์ รัฐวิกตอเรีย รัฐควีนส์แลนด์ รัฐเซาท์ออสเตรเลีย รัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย และรัฐแทสเมเนีย รวมหกรัฐเข้าอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญหนึ่งเดียว เฟเดอรัลแคพิทัลเทร์ริทอรีก่อตั้งขึ้นในปีพ.ศ. 2454 เป็นเมืองหลวงของสหพันธรัฐ จากส่วนหนึ่งของรัฐนิวเซาท์เวลส์ บริเวณแยส-แคนเบอร์รา และเริ่มดำเนินงานรัฐสภาในแคนเบอร์ราในปีพ.ศ. 2470[9] ในปีพ.ศ. 2454 นอร์เทิร์นเทร์ริทอรี แยกตัวออกมาจากเซาท์ออสเตรเลีย และเข้าเป็นดินแดนในกำกับของสหพันธ์ ออสเตรเลียสมัครใจเข้าร่วมสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง โดยมีอาสาสมัครเข้าร่วมถึง 60,000 คนจากประชากรชายน้อยกว่าสามล้านคน[2]
ออสเตรเลียประกาศใช้บทกฎหมายเวสต์มินสเตอร์ คริสต์ศักราช 1931 (พ.ศ. 2474) ในปีพ.ศ. 2485 โดยมีผลบังคับใช้ย้อนไปตั้งแต่ 3 กันยายน พ.ศ. 2482[10] ซึ่งเป็นการยุติบทบาทนิติบัญญัติของสหราชอาณาจักรในออสเตรเลียเกือบทั้งหมด ในสงครามโลกครั้งที่สอง ออสเตรเลียประกาศสงครามกับเยอรมนีพร้อมกับสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส หลังจากเยอรมนีบุกโปแลนด์[11] ออสเตรเลียส่งทหารเข้าร่วมสมรภูมิในยุโรป เมดิเตอร์เรเนียน และแอฟริกาเหนือ แผ่นดินออสเตรเลียโดนโจมตีโดยตรงครั้งแรกจากการเข้าตีโฉบฉวยทางอากาศของญี่ปุ่นที่ดาร์วิน[12] ออสเตรเลียยุตินโยบายออสเตรเลียขาว โดยดำเนินการขั้นสุดท้ายในปีพ.ศ. 2516[13] พระราชบัญญัติออสเตรเลีย คริสต์ศักราช 1986 (พ.ศ. 2529) ยกเลิกบทบาทของสหราชอาณาจักรในอำนาจนิติบัญญัติและตุลาการของออสเตรเลียโดยสิ้นเชิง ในปีพ.ศ. 2542 ออสเตรเลียจัดการลงประชามติ ว่าจะให้ประเทศเป็นสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีแต่งตั้งจากรัฐสภาหรือไม่ ซึ่งคะแนนเสียงเกือบ 55% ลงคะแนนปฏิเสธ[14]
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น